Friday, December 16, 2011

నమ్మండి-నమ్మకపొండి


మన జీవితంలో ఎంతో మందిని కలుస్తుంటాము. ఎన్నో సంఘటనలు తారసపడుతుంటాయి. చాలావరకు సామాన్యమైనవిగానే ఉన్నా కొన్ని సంఘటనలు మర్చిపోలేము. కొన్ని సంఘటనలను నమ్మలేము. మన కళ్ళు మనలని మోసం చేసాయా అనిపిస్తాయి. ఎందుకంటే అటువంటి సంఘటనలు మన దైనందిన జీవితాల్లో కనపడవు. కొన్ని సార్లు మనకి తెలిసినా ఎదో కాకాతాళీయంగా జరిగింది అని వదిలేస్తాము. చాలావరకు సంఘటనలు ఇలాంటివే.

అవి నెను 9 తరగతి చదువుకునే రోజులు. హైదరాబాదులో విద్యానగర్లో ఉండేవారము. ఆరోజు ఆదివారం అవటం వలన నేను మా ఫ్రండ్ ఉదయ్ ఇంట్లోనే ముందు వసారాలు చెస్ ఆడుకుంటూ కూర్చున్నాము. మా అమ్మ వంతింట్లో పూజ చేసుకుంటూ వంటపనిలో ఉంది. ఈలోగా బయట అమ్మా అనే పిలుపు వినిపించింది. ఎవరో ముష్టివాడు అనే ఆలోచనలో మేము పట్టించుకోలేదు. ఆమనిషి ఈలోగా గేత్ తీసుకొని లోపలికి వచ్చాడు. మంచి తెల్లని తెలుపు, పొడుగాటి గడ్డం, కాషాయ బట్టలు వేసుకొని ఉన్నాడు. ఈలోగా మా అమ్మ చాతలో బియ్య తెచ్చింది అతనికి వెయ్యటానికి. ఐతే అతను తీసుకోవటనికి ఒప్పుకోలేదు. ' మీ ఇంట దేవీ పూజ చేస్తారు కాదా ప్రతిరోజూ ' అని అడిగాడు. మాఅమ్మ అవునని తలఊపింది. అతను మా అమ్మ చెయ్యి చాపమని చేతిలో చిటికెడు విభూతి ఇచ్చి ' మీ పూజ గదిలోకి వెళ్ళి చూడ ' మని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు. అక్కడే ఉండి ఈ సంగతంతా చూస్తున్న మాకు ఎంజరుగుతుందో చూద్దామని మా అమ్మ వెనకాలే వెళ్ళాము.

విచిత్రం. పూజ గదిలోకి వెళ్ళగానే మా అమ్మ చేతిలో విభూది కారబ్బంతి పువ్వుగా మారిపోయింది. మా కళ్ళని మేమే నమ్మలేదు. మా అమ్మకైతే అసలేమి అర్థం కాలేదు. ఇలాంతివన్ని కనికట్టు అనుకి ఆ పువ్వు తరవాత మళ్ళి బూడిద ఐపొతుందని బాగా నమ్మి ఆ పువ్వుని ఒక పూజా పుస్తకంలో జాగ్రత్తగా దాచాము. పువ్వు ఎండిపోయింది గానీ మాయం మాత్రం కాలేదు. ఎన్నో ఏళ్ళు అలానే ఆ రేకులు అదే పుస్తకంలో ఉండేవి.

ఇది చదివిన చాలామందికి నేనేదో కథ చెప్తున్నా అనిపించవచ్చు. మరికొంత మంది ట్రాష్ అని కొట్టిపడేయవచ్చు. నాకు ఇలాంటివి నమ్మకం లేకపోయినా కళ్ళతో చూసింది కాదని ఎలా అనటం? ఇది నిజం. మీకెవరికైనా ఏమైనా వివరణ తెలిస్తే చెప్పండి.

Monday, December 12, 2011

కాఫీ దండకం

ఈ కాఫీ దండకం పోకూరి కాశీపతి అనే అవధాన పండితునిచే రచించబడినది. ఒకసారి ఆయన అవధానం కోసం చెన్నపట్టణం చేరుకుని సరాసరి సభాస్థలికి చేరుకున్నారు. సభా ప్రారంభానికి ముందు సభా నిర్వాహకులు ఆయనను కాస్త కాఫీ సేవించవలసిందిగా కోరారు. సగంకప్పుతాగినంతలో సభానిర్వాహకులు ఆయనను సభావేదికనలంకరించవలసిందిగా కోరారు. ఆ సమయంలో అదే సభలో ఉన్న "ఆంధ్రవిశారద" తాపీ ధర్మారావు గారు ఆయనను సేవించిన కాఫీ మీద దండకం చెప్పమని అవధానిగారిని కోరారు. అలా ఉధ్భవించినదే ఈ కాఫీ దండకం.


దండకం


         శ్రీమన్మహాదేవీ, లోకేశ్వరీ, కాళికాసన్నిభాకారిణీ, లోకసంచారిణీ, అంబ కాఫీ జగన్మోహినీ తల్లి శ్రీకృష్ణుడా స్వర్గమున్ జేరివూతంబునౌ పారిజాతంబున్ దెచ్చియున్, నాతికిన్ ప్రీతిగా నిచ్చు కాలంబునందా సుమంబందునం గల్గు బీజంబు లుర్విస్థలిన్ రాలియున్ లోకభేదంబుచే గాఫీ  భూజంబుగా బుట్టియున్, గొమ్మలన్, రెమ్మలన్, బూవులన్, దావులన్, జక్కనౌ పిందెలన్, జిక్కనౌగాయలన్, జొక్కమౌ పండ్ల భాసిల్ల దద్బీజజాలంబు నైర్లండు, నింగ్లండు, హాలెండు, పోలెండు, రష్యా, జపాన్, జర్మనీ, గ్రీకు దేశంబులన్ నాటి పెన్ మ్రాకులై ఇండియన్ దోటలై విత్తనాలిచ్చుచున్నావటంచున్ మదిన్ దోచెనే , బాపురే, తీపిలో, నీరమున్, క్షీరమున్, జెక్కెరన్, మించిటంగాదే నీ బీజ చూర్ణంబు, నా మూటిలో జేర్చి సేవించుటన్ నీదు బీజంబులన్ బెంచులో మాడ్చి చూర్ణమ్ము గావించినన్ దీపిపోదాయె నీ మాధురీ శక్తి, నీ యింపు, నీ సొంపు, నీ పెంపు వర్ణింప నేనెంతవాడన్ ధనాకర్షిణీ, ప్రాణ సంరక్షిణీ, ధాత్రి నెవ్వారలేన్ వేకువన్ లేచియున్ నిత్యకృత్యంబులన్ దీర్చి, మున్ ముందుగా నిన్ను బానంబు గావింపకున్నన్ ద్విజుల్ వేదమంత్రంబులన్ బల్కగాలేరు, ప్రాంచత్కవుల్ పద్యముల్ హృద్యమౌరీతి నిర్మింపగాలేరు, శ్రావ్యంబుగా శౌరిదాసుల్ గళం బెత్తుయున్ బాడి నృత్యంబులన్ సేయగాలేరు, శిల్పుల్ మనస్పూర్తిగా సుత్తి చేపట్టగాలేరు, వైశ్యోత్తముల్ కొట్ల తాళంబులన్ దీయగాలేరు,   డ్రైవర్లు మోటార్ల స్టీరింగులన్ బట్టగాలేరు, టిచర్లు పాఠంబులన్ జెప్పగాలేరు,    డాక్టర్లు నింజక్షనులన్ జేయగాలేరు, ప్లీడర్లు నోరెత్తి వాదింపగాలేరు, జడ్జీలు నానల్పమౌరీతి తీర్పులన్ వ్రాయగాలేరు, దిట్టంబుగ బాలసుల్ కూట సాక్ష్యంబులం జెప్పగా లేరు, వారాంగనల్ కోడెగాండ్రన్ వెనస్ గేళిలో నోలలాడింపగా లేరు, ముప్పూటలన్ నిన్నొగిన్ గ్రోలకున్నన్ శిరోభారమై నాల్క ఎండున్, మనంబెంతో చాంచల్యముంబొందుచున్ గుండియల తల్లడంబందుచున్, మేను కంపించుగాదే, కటాక్షంబుతో నిత్యమున్ వేకువన్ దర్శనమ్మిచ్చి నిన్ బాగుగం త్రాగు సౌభాగ్యమున్ గూర్చి రక్షింపవే సారెకున్ గొల్చెదన్ విశ్వకర్మాన్యంబందునన్ సత్కవీంద్రుడనన్, పోకూరి కాశీపతి స్వాంత రాజీవ సంవాసినీ నీకికన్ మంగళంబౌ మహా కాఫీ దేవీ నమస్తే నమస్తే నమస్తే నమో నమః 

Tuesday, December 6, 2011

పురాణవైర గ్రంధమాల

 కవిసామ్రాట్ శ్రీ విశ్వనాధ సత్యనారాయణ గారు రచించిన పురాణవైర గ్రంధమాలలో మొత్తం పన్నెండు నవలలున్నాయి. అవి వరుసగా...
1. భగవంతునిమీద పగ2. నాస్తికధూమము3. దూమమరేఖ4. నందోరాజా భవిష్యతి
5. చంద్రగుప్తుని స్వప్నము6. అశ్వమేధము7. అమృతవల్లి8. పులిమ్రుగ్గు
9. నాగసేనుడు10. హెలీనా11. వేదవతి12. నివేదిత

        వీరి ఈ నవలలకు ప్రేరణ ఏమిటో వారి సొంత భాషలోనే తెలుసుకుందాము.

        "అనాదినుండి, అనగా నా చిన్నప్పటినుండి, ఇంగ్లీషువాడు నేర్పెడి వాని చరిత్ర మనచరిత్రలో పాఠ్యగ్రంధములుగా చదివినప్పటినుండి, Hindu Period అను పాఠ్యగ్రంధాలలో చెప్పబడే పరిమితపుటలు గల చరిత్ర చదివినప్పటినుండి, మన పురాణములు పుక్కిటికథలని మొదలైన ఎన్నో అబద్ధములు చరిత్రలో చదివి చదివి నాకు విసుగెట్టినది. తరువాత శ్రీ చిలుకూరు వీరభద్రరావుగారు, మల్లంపల్లి సోమశేఖరశర్మ గారు, భావరాజు కృష్ణారావు గారు, నేలటూరి వెంకటరమణయ్యగారు, ఈ మొదలైన చరిత్రపరిశోధకులతో నాకు మిక్కిలి దగ్గర తనమేర్పడినది. ఈ చరిత్ర గురించి నేనెంతయో నేర్చుకొంటిని. భారతయుద్ధము రెండువేల యేడ్లక్రింద జరిగినదనీ, రామాయణము కోంచమించు మించుగా జరిగినదని చదువలేక , వినలేక నా బొమికెలు చిట్టెము కట్టెను. ఇట్లుండగా నేబదిఏండ్ల క్రిందనూ, అంతకుముందును, నర్సారావుపేటలో నడింపల్లి జగన్నాధరావుగారని ఒక వకీలు ' మహాభారత యుద్ధకాలము ' అను ఒక చిన్న గ్రంధము వ్రాసినాడు. అందులో సంస్కృత మహాభారతములో భీష్మ నిర్యాణ దినము - మకర సంక్రమణ దినము - విస్పష్టముగా చెప్పబడియున్నది. ఈ సంక్రాంతి ప్రతి సంవత్సరమును వచ్చును. అచ్చటినుండి లెక్క వేయబడినది.

ఒక పాతికేండ్ల క్రిందవరకు ఫ్రాన్సు దేశపు రాజధానియైన పారీస్ నగరములో నుండెడి గణిత శాస్త్రజ్ఞులు అఖండులు. వాళ్ళు లెక్కలు తేల్చి చూచిరి. విషయము రుజువు చేయబడినది. ఐదేండ్లకొకసారి సంవత్సర పరిమితి కొన్ని సెకండ్లో, ఒకటి రెండు నిముషాలో తగ్గుట ఖండకాల ప్రమాణస్వరూపము. ఒక ముప్పది ఏండ్లక్రిందినాటి ఈ లెక్క ప్రకారము చూడగా భీష్మ నిర్యాణ సమయమున మకరసంక్రమణమెప్పుడయినది?, 1937 సం||న మకర సంక్రమణ మెప్పుడు జరిగినది? ఈ జరిగిన దానికిని దానికిని మధ్య కాలమెంత ఉండినది? ఆకాలమును ఐదైదేండ్లకు కొన్ని కొన్ని సెకండ్లకు తగ్గెడికాలముతో విభజించెడిచో, భీష్మ నిర్యాణము జరిగి, మన పంచాంగములలో వ్రాయబడుచున్న మకర ప్రవేశమునకు, తత్పూర్యము నలుబది ఏండ్లకు పూర్వము మహాభారత యుధము జరిగినదనుటకు సరిపోవుచున్నది. దీనిని పారీస్ లోని మహాగణితశాస్త్రజ్ఞులంగీకరించిరి.



  ఈ విషయమును గురించి తత్పూర్యమే మద్రాసులోని ఒక తమిళ పండితుడు, ప్లీడరు - ఆయనపేరు నారాయణయ్యర్ అనుకొందును - ఆయన ' శంకరుని కాలనిర్ణయ ' మను నొక గ్రంధము వ్రాసెను.

పాశ్చత్య చరిత్రకారులు మన పురాణములందున్న విషయములన్నియు వాళ్ళ ఇష్టమువచ్చినట్లు మార్చివేసిరి. వారి మార్చినదానికి కారణములతో మనకవసరములేదు. ఈ పైన చెప్పిన లెక్కల ప్రకారము మనపురాణములలోనున్న రాజవంశములయొక్క కులములు సరిపోవుచున్నవి. ఇవికాక, మనదేశములోనే' మగధ రాజ వంశావళి '' నేపాళరాజ వంశావళి ' మొదలైన పూర్వ గ్రంధములు కలవు. ఇవికాక కల్హణుని ' రాజతరంగిణి ' కలదు. మనకే చరిత్ర గ్రంధములు చాలాకలవు. విజయవాడలో శ్రీ కోట వెంకటాచలం గారని ఒక మహాపురుషుడు ఈ మహాపరిశోధన అంతయూ జేసి, ఆ నారయణయ్యర్ గారు ఈ జగన్నాధం పంతులుగారు చేసిన పరిశోధనలకు చెట్లు కట్టించి, పూయించి, కాయించి పండించిరి. ఆయన చాలా గొప్ప గ్రంధమ్ములు వ్రాసెను. వానికి ప్రశస్తి ఎందుకు రాలేదనిన మనము బానిస జాతి ఐపోయినాము గనుక.

ఈ మహావిషయాన్ని పురస్కరించుకొని ' పురాణవైర గ్రంధమాల ' అని పండ్రెండు నవలలు వ్రాసాను. నేటి ఆంధ్ర చరిత్రనుబట్టి చూస్తే ఇక్ష్వాకులు, పల్లవులు, విష్ణుకుండినులు, ఇటువంటి పేర్లు, వాళ్ళు పాలించిన కొద్ది కొద్ది భూభాగాలు, శాసనములు --- ఈ రీతిగా మన యాంధ్ర చరిత్ర ధ్వంసమైపోయింది.

 భారతయుద్ధమైన తరవాత మగధ సామ్రాజ్యమున్నది. జరాసంధుని వంశమున్నది. గిరివ్రజము రాజధానిగా రెండువేల యేండ్లు మహాప్రభువులు భారతదేశమును సామ్రాజ్యముగా పరిపాలించిరి. అందులో ఆరువందల ఏండ్లు, ఆంధ్రులైన శాతవాహనులు గిరివ్రజము నుండి భారతదేశ సామ్రాజ్యమును నేలిరి. ' ద్రావిడభాషలయొక్క తరతమభేద నిరూపక వ్యాకరణ ' మని కార్డ్వెల్ దొర ఒక గ్రంధాన్ని వ్రాసాడు. పాపమా కార్డ్వెల్ శాసించలేదు. పండితులను విచారించమన్నాడు. మనదేశములో అది ప్రమాణగ్రంధమై పోయినది. పరిశోధనలు దానిమీదనే జరుగుచున్నవి. ఇట్టివి ఎన్నియున్నవి? అది వదలివేద్దాము. ఆ కార్డ్వెల్ ఆఫ్ఘన్ స్థానములో బ్రాహూయీ అను ఒక భాష ఉన్నదనీ, ఆ భాషకు మన తెలుగు భాషకు పలువిషయములయందు సామ్యమున్నదని వ్రాసినాడు. శాతవాహనులాంధ్రులు. వారు భారత సామ్రాజ్యమును పాలించినప్పుడు ఆయాప్రాంతములందరు ఆంధ్రులై ఉందురు. ఆనాటి ఆఫ్ఘన్ స్థానములో నెవ్వడో ఆంధ్రుడు అధిపతి ఐ, ఆ ఆటవికులచేత మన భాష చదివించియుండును. దీని లక్షణములు అక్కడ పాతుకు పోయినవి.



 మన చరిత్ర వేరే యున్నది. ఈ మగధరాజ్యము, మౌర్య చంద్రగుప్తుడు, తరవాత గుప్త రాజ్యము, గుప్త చంద్రగుప్తుడు, అలెగ్జాండర్ మనదేశము మీదికి దండెత్తివచ్చినది గుప్త చంద్రగుప్తుని కాలములో. మౌర్య చంద్రగుప్తుని కాలములో కాదు. మౌర్య చంద్రగుప్తునికాలములో నని 1200 ఏండ్లు పాశ్చాత్య చరిత్రకారులు మన చరిత్రను వెనుకకుతోసిరి. అంతదూరము పోనక్కరలేదు. శివాజీగురించి ఎన్ని అబద్ధములు వ్రాసిరి? కలకత్తా బ్లాక్ హోల్ అన్నది జరుగలేదని మనచరిత్ర కారులు రుజువు చేయగా, పాఠ్యగ్రంధముల నుండి తొలగించలేదు.

        మన చరిత్ర విస్పష్టముగానున్నది. మన పురాణములయందలి మగధరాజ వంశాదులయందలి యధార్ధచరిత్ర ననుసంధించి నేను పురాణవైర గ్రంధమాలను పండెండ్రు నవలలను వ్రాసితిని. అందులో ' చంద్రగుప్తుని స్వప్న ' మన్న నవల గుప్త చంద్రగుప్త, మౌర్య చంద్రగుప్తుల భేదమును చెప్పును."

        (ఈ భాగము శ్రీ విశ్వనాధ సత్యనారాయణ గారు వ్రాసిన ' నేను - నా సాహిత్య రచనలు ' అనే వ్యాసం యువభారతి వారి ప్రచురణ, ' మహతి ' స్వతంత్ర్య యుగోదయం (1947-1972) లో తెలుగు తీరుతెన్నులు సమీక్ష వ్యాస సంకలనం నుండి గ్రహించబడినది)